Een uittreksel uit de toespraak van pastor Jansen in de kerk in Heeswijk
Pastor Joost Jansen zegt dat een dak boven je hoofd een fundamenteel grondrecht is. Het doet pijn om deze kerk te verlaten. Vanaf 1250 is er een R.K. kerk in Heeswijk en het is in 1284 dat de abt van de abdij van Berne het patronaatsrecht van deze kerk heeft gekregen.
Hij benoemt in 1284 de norbertijn Hermannus van Hambroek tot pastoor. Hijzelf is de 62e pastoor. Dat is een indrukwekkende geschiedenis.
Maar we richten onze blik naar de toekomst. Op een vraag die hier ooit in het Willibrordcentrum gesteld werd kwam als grote gemene deler naar voren: gemeenschap, verbinding en inspiratie. Dit moet vast gehouden worden nu we deze kerk verlaten. Je verbindt je aan elkaar als geloofsgemeenschap, je wordt ook verbonden aan de goede God en aan de blijde boodschap van Jezus. Deze inspiratie moet ons helpen in de dagelijkse dag.
Dadelijk wordt naar Dinther getrokken. Het is maar 1100 meter hier vandaan. Zij komen dezelfde uitdagingen tegen als wij. Zij hebben een groot hart en ontvangen ons graag.
Voor ons geloof worden de belangrijkste zaken meegenomen: de heilige eucharistische gaven in de ciborie, het evangelieboek, de altaarsteen en het mooie wandkleed van de heilige Willibrordus.
Delen uit de toespraak van Jeanette Dekker namens de lokatieraad Heeswijk
Bij een afscheid is het gebruikelijk om ook even terug te kijken: en we hoeven dat niet in verdriet te doen maar we mogen dat in dankbaarheid doen. Want deze kerk heeft een grote rol gespeeld in het leven van vele generaties. Steeds weer kwamen mensen hier samen om momenten te delen van vreugde en verdriet: momenten van ‘mogen ontvangen’ en van ‘moeten loslaten’: momenten van diepe wanhoop én momenten van genade. Want veel mensen vonden hier troost, kracht, vertrouwen, bemoediging én vergeving. Bij elkaar, bij God.
Dat samenkomen hóórt bij een geloofsgemeenschap. In een kerk in beweging, in een wereld in beweging is Hij ons houvast. Met Hem kunnen we in vertrouwen samen op weg gaan naar een nieuw begin.
Uittreksel uit de welkomstspeech van Ria van Hemmen
Beste parochianen uit Heeswijk, beste aanwezigen,
Als lid van de locatieraad van Dinther is mij de eer ten deel gevallen om een woordje te mogen doen namens onze geloofsgemeenschap. Dat doe ik met een woordje van welkom speciaal gericht tot onze Heeswijkse medeparochianen.
Wij bieden u vandaag een warm welkom hier in onze St Servatiuskerk en spreken de hoop uit dat u zich ook in de toekomst steeds weer welkom weet.
De Dintherse parochianen zien u immers graag en zij willen daarom volgaarne samen optrekken met u.
Bij het welkom op het kerkplein hier is het u misschien nog even ontgaan.
Het is echter zo dat een beeld van de heilige Willibrordus de voorgevel van deze kerk siert.
De heilige Willibrordus nodigt u als het ware uit in deze kerk.
Van de heilige Servatius is aan de buitenkant van de kerk geen beeld te zien.
Een anekdote uit vroeger tijden over samenwerking van de parochies Heeswijk en Dinther te vertellen is hier zeker van toepassing:
In september 1945 – nu 75 jaar geleden – werden ruim 500 kinderen uit Heeswijk en Dinther door bisschop Mutsaerts gevormd in de kerk van Heeswijk.
De Dintherse kerk lag deels in puin en Heeswijk bood uitkomst.
De pastorie in Dinther was nog wel intact en pastoor Lathouwers inviteerde de bisschop na afloop van het toedienen van het H. Vormsel dan ook voor een eenvoudig middagmaal.
Beste mensen, jullie zijn vanmiddag al bedolven door een veelheid van woorden.
Daarom wil ik dit samenzijn afronden met de uitnodiging om zo meteen naar buiten te gaan. Wij nodigen iedereen van harte uit om in de Ontmoetingtuin te genieten van een kopje koffie met een Dintherse broeder en er samen gezellig met elkaar van gedachten te wisselen. Wel moeten we ons door Corona houden aan een gepaste afstand.
Tekst: Peter Kriele
Foto's: Peter Kriele en Piet van Helvoort
